De Reje betekent: De reden.

De titel verwijst naar het antwoord op de vraag: waarom?

Waar komt de onweerstaanbare behoefte vandaan om te zingen? Om het al zingend ergens over te hebben, je aan de wereld mede te delen.

Maar er is nog een motief: Sinead O’Connor bracht in 1992 een album uit met de titel “Am I not your girl”. Op deze langspeler zingt ze covers uit haar jeugd. Zelf noemt ze deze nummers “the songs I grew up listening to, that made me want to be a singer”. Jan vroeg zich naar aanleiding van deze quote af: heb ik ook zo’n lijstje?

Het verhaal van een Limburgse jongen

Hij neemt daarom in De Reje zijn publiek mee naar de krochten van zijn muzikale historie. Het is het verhaal van een Limburgse jongen die opgroeit in een rebels gezin met een zingende moeder. In De Reje vertelt hij hoe hij als kind onder tafel naar haar liedjes luisterde, sentimentele verhalende liedjes waarbij hij soms moest huilen. In de vriendenkring waren rock en blues de norm, met mensen als John Mayall, Jimi Hendix, The Cream en Frank Zappa. Hij leerde dat ook waarderen, maar stiekem waren Boudewijn de Groot en Jaap Fischer favoriet. Dat wilde hij ook en hij kocht een gitaar.

Toen Jan naast zingen vervolgens ook ging schrijven, ontdekte hij dat hij in het Limburgs het best zijn hart kon luchten. Dat leidde tot een repertoire in zijn moerstaal, soms vol verzet, soms hilarisch, maar vaak ook breekbaar en intiem.

Jan speelt De Reje samen met Fer Koolen, oud dorpsgenoot uit Ell, en een door de wol geverfd muzikant.

Kijk bij de Speellijst voor aankomende voorstellingen.